We worden laat wakker. Inmiddels hebben we al zo’n 1500 kilometer afgelegd en is de tijd weer twee uur vooruit gegaan. De trein houdt echt Moskou tijd aan, wat je hele ritme volledig in de war stuurt. Tegen de tijd dat we gaan avond eten is het al 23.00 ‘s avonds en na de nodige borrels lig je pas inde vroege uurtjes in bed. De tweede dag in de trein vermaken we ons wederom met spelletjes, lezen, kletsen met iedereen in de trein en met het uitzicht.
Er is opvallend veel te zien, het landschap is best afwisselend varierend van bos, heuvels, steppen tot moerassen en overal zie je dorpjes. Inmiddels zijn we de grens tussen Europa en Azie gepasseerd en zijn door de Oeral gereden. Dit zijn trouwens meer heuvels dan bergen.
Vlak voor de stad Novosibirsk steken we de rivier de Ob over, nog bekend van de aardrijkskundelessen van vroeger. Hier stappen twee oostenrijkers in waarme we de komende dagen de coupe delen. Hun verhalen over hun reis in het zuiden van Rusland zijn zeer interessant. Jw en Rene maken het eerste contact met de provodnik, ookwel sputnik genoemd en leren van hem tellen in het chinees. De rest van de avond wordt er weer veel Gampei (proost in chinees) geroepen.
